Vandaag 50 jaar Yesterday
Het is vandaag vijftig jaar geleden dat The
Beatles de single Yesterday uitbrachten. Tenminste, in Europa en Amerika. Maar
niet in eigen land; want eigenlijk schaamde de band ze zich een beetje voor het
nummer.
Zelden zal een musicus zo makkelijk een melodie
hebben gecomponeerd als Paul McCartney met Yesterday. Hij droomt het liedje
namelijk. Zodra hij wakker is, kruipt hij achter de piano en speelt de melodie
om te voorkomen dat hij het weer vergeet. Want het is McCartney meteen
duidelijk dat hij iets bijzonders in z’n hoofd heeft rondzingen. In eerste
instantie denkt hij ook dat het al een bestaand stuk is. Maar als hij het na
een paar weken aan diverse mensen heeft voorgespeeld, komt hij tot de conclusie
dat het toch echt een eigen compositie moet zijn.
Zo makkelijk als het met de melodie is gegaan,
zo moeizaam gaat het met de tekst en arrangement. De melodie is al uit 1964,
maar het zal een klein jaartje duren voor de opnames en de release. Tijden is McCartney ermee bezig, zodanig dat het
nummer de rest van de band al lang de neus uit komt, ruim voordat de
opnamesessies moeten beginnen. George Harrison: "Verdorie, hij heeft het
altijd over dat lied. Je zou haast denken dat hij Beethoven of zo iemand was!"
Ook Lennon bevestigt dat het even heeft
geduurd voordat de tekst af is: "Het liedje zong al maanden en maanden
rond voordat we het eindelijk voltooiden. Elke keer als we bij elkaar kwamen om
liedjes voor een opnamesessie te schrijven, kwam het weer langs. Paul schreef
bijna alles, maar we konden de juiste titel niet vinden. We noemden het
'Scrambled Eggs' en het werd een grap tussen ons. We bedachten dat een
één-woord titel goed zou passen, maar we konden de juiste niet te vinden.”
Volgens McCartney komt Lennon uiteindelijk met
de titel, waarna hijzelf het uiteindelijk afmaakt: "Ik begon met het idee...
da-da da, yes-ter-day, sud-den-ly, fun-il-ly, mer-il-ly and Yes-ter-day. Dat werkte. “All my troubles seemed so far away”
. Het is makkelijk te rijmen met die a’s: say, nay, today,
away, play, stay, er zijn zoveel mogelijkheden, dus zo wist ik het beetje bij
beetje in elkaar te knutselen. Vervolgens Sud-den-ly, nog zo’n makkelijk rijm:
e, me, tree, flea, we.”
Nu ook de tekst af is, kan het liedje
eindelijk worden opgenomen. Alleen wordt het de band al snel duidelijk dat de
compositie niet erg geschikt is voor de standaard bezetting met drums, bas en elektrische
gitaren. Al hebben ze het nummer live wel diverse keren op die manier gespeeld.
Uiteindelijk komt producer George Martin met het
idee om gebruik te maken van strijkers, aanvankelijk tot afschuw van McCartney:
“I don’t want Mantovani!” Maar
Martin weet hem te overtuigen om een strijkkwartet in te zetten en samen gaan
ze aan de slag met het arrangement. En ook dat verloopt niet helemaal gladjes.
De klassiek geschoolde producer heeft moeite met een aantal ideeën van de
autodidact McCartney, zoals de cello in het tweede couplet en de hoge toon van
de viool in het laatste. McCartney: "Hij liet me zien hoe je het correct
moest schrijven en ik probeerde om die juiste methode te saboteren, op zo’n
manier dat ik het kreeg zoals ik van muziek hou – je houdt het zo origineel. Ik
denk nog steeds dat het een goede werkwijze is."
De opnames zelf gaan wel weer van een leien
dakje: in twee takes staat het erop. Omdat ‘Yesterday’ zo enorm afwijkt van het
werk van The Beatles tot dan toe, en omdat McCartney de enige Beatle is die
erop te horen is, stelt George Martin voor om het als solo-single uit te
brengen. Maar manager Brian Epstein wil hier niets van weten: “No,
whatever we do, we are not splitting up The Beatles” Sterker nog, de
band wil het helemaal niet als single uitbrengen: “We schaamden ons er een
beetje voor, we waren tenslotte een Rock ‘n’ Roll-band”, aldus McCartney. En dus
gebeurt het ook niet. Tenminste niet in Groot-Brittannië. Verder van huis, waar
de invloed van de band op de platenmaatschappij kleiner is, komt Yesterday wel
op single uit. En in najaar 1965 prijkt het wereldwijd aan de top van de
hitlijsten. En ondanks alles, ook in Groot-Brittannië: Daar scoort Matt Monro
met zijn cover-versie een nummer 1-hit. En hij is niet de laatste die Yesterday
covert: de teller staat inmiddels op meer dan 3000 versies, en daarmee staat
Yesterday als het meest gecoverde liedje uit de muziekgeschiedenis in het Guinness Book of Records.
Posts
Post A Comment
Geen opmerkingen :