De drummer McCartney
Het is één van de vele legendes rond The Beatles: Als een
muziektijdschrift Ringo Starr eind jaren zestig uitroept tot beste drummer ter
wereld, is de sarcastische reactie van John Lennon: “How could he be the best in
the world, if he isn’t even the best drummer in The Beatles?” Op wie hij dan
doelt? Paul McCartney. Hoe leuk het ook mag klinken, de anekdote klopt niet. Lennon
heeft deze uitspraak namelijk nooit gedaan. Maar dat neemt niet weg dat
McCartney een prima drummer is.
De ‘drumcarrière’ van McCartney begint al in de periode dat
de band in Hamburg vertoeft. Zo af en toe valt hij in als drummer van een
andere Britse band die in de Hamburgse nachtclubs optreedt, die van Tony
Sheridan. Bij de Beatles is zijn invloed als drummer voor het eerst hoorbaar in
1965: Hoewel Ringo het nummer heeft ingespeeld, is het Paul die de opvallende drumtrack
van ‘Ticket to ride’ heeft verzonnen. Drie jaar later maakt hij zijn debuut op
vinyl als drummer van de Beatles.
Tijdens de opnamesessies van de White Album in 1968 verlaat
Ringo Starr voor korte tijd de band. Over het hoe en waarom gaan verschillende
verhalen rond. Eén daarvan is dat er onenigheid is ontstaan over het drumwerk
van Ringo op Paul’s nummer ‘Back to the USSR’. McCartney is na diverse takes
nog steeds niet tevreden, waarna een geïrriteerde Starr uitroept: “Doe het dan
zelf maar!” Om vervolgens een aantal weken op vakantie te gaan. In andere
verhalen is de opname van ‘Back to the USSR’ niet de aanleiding voor het
opstappen van Ringo. Feit is wel dat hij er een paar weken tussenuit is en dat
gedurende die tijd McCartney zijn taken als drummer waarneemt. Met als
resultaat dat Paul’s drumwerk te horen is op ‘Dear Prudence’, ‘Wild Honey Pie’,
‘Why don’t we do it in the road?’ en het al genoemde ‘Back to the USSR’.
Later dat jaar neemt hij met Lennon ook nog ‘The ballad of
John and Yoko’ op, waarbij hij het drumwerk voor zijn rekening neemt. Dat is
dan vooral om praktische redenen: Lennon wil het nummer snel opnemen en uitbrengen,
maar George Harrisson is op vakantie en Ringo Starr zit midden in filmopnames.
Dus doen ze het met z’n tweeën en daarmee wordt het liedje het enige van de
Beatles waarop alleen Lennon en McCartney zijn te horen.
McCartney’s eerste solo-album ‘McCartney’ is meteen ook het
eerste album waarop hij zelf alle drumpartijen heeft ingespeeld. De meest
opvallende bijdrage is misschien wel het instrumentale Kreen-Akrore, dat voor
een belangrijk deel uit één lange drumsolo bestaat. Maar echt naam als drummer
maakt McCartney in 1973 met zijn succesalbum Band on the Run. Dit album wordt
opgenomen in Nigeria, maar Wings-drummer Denny Seiwell ziet een reis naar
Afrika niet zitten en stapt een dag voor vertrek uit de band. Noodgedwongen
speelt McCartney daarom zelf de drumpartijen in. Na de release vragen velen
zich af wie toch die goede sessie-drummer is die op het album meespeelt.
Pas in 1980 is McCartney opnieuw te horen als drummer, op
zijn experimentele album McCartney II, die hij net als zijn gelijknamige
debuutalbum thuis in z’n eentje heeft opgenomen. En in 1985 drumt hij nog op de
single ‘Spies Like Us’. Vervolgens blijft het weer lang stil. In 1993 maakt hij
nog wel zijn live-debuut als drummer voor het grote publiek. Voor de MTV
Unplugged-sessies en tijdens zijn New World Tour speelt hij drums op de Bill
Withers-cover ‘Ain’t No Sunshine’. Maar in de studio keert McCartney pas in
1997 terug als drummer. Op het album Flaming Pie speelt hij op twee na alle
liedjes in. Sindsdien is McCartney’s drumwerk regelmatig terug te horen, zoals
op de cd ‘Chaos and Creation in the Backyard’ (2005) en het Fireman-album ‘Electric
Arguments’ (2008).
De vraag is, hoe goed is McCartney eigenlijk als drummer?
Hem zien drummen, is heel eerlijk gezegd een beetje een vreemd gezicht. Het
ziet er namelijk wat houterig uit. Maar dat kan goed komen door het feit dat
hij als linkshandige drumt op een rechtshandige set. Hij heeft wel een heel
eigen geluid. Zo heeft hij de gewoonte, om het oneerbiedig uit te drukken, om voluit
op de bekkens te rammen. Dat geeft een luid, rondzingend geluid dat hij in de
mix in volume weer omlaag brengt. Een mooi voorbeeld hiervan is de laatste
minuut van de single ‘Fine Line’ uit 2005.
Zelf is hij
bescheiden over zijn drumcapaciteiten: “Yeah, I like drumming (…) as long as I
keep it simple.” En in een ander interview: “The thing I really can’t do, are
shuffles; they’re difficult to do. It’s a coordination I can’t.” Voormalig Beatles-producer George
Martin is in ieder geval onder de indruk van McCartney als drummer: “He’s an excellent
musical all-rounder, probably the best bass-guitarist there is, a first class
drummer, brilliant guitarist and a competent piano player.” Een
eerste-klas drummer dus; maar daarmee is hij nog niet de beste drummer van The
Beatles.
Labels
Columns
Post A Comment
Geen opmerkingen :