Columns

[Columns][grids]

Today in...

[Today][threecolumns]

News

[News][bleft]

Live

[Live][threecolumns]

De drummer McCartney

Het is één van de vele legendes rond The Beatles: Als een muziektijdschrift Ringo Starr eind jaren zestig uitroept tot beste drummer ter wereld, is de sarcastische reactie van John Lennon: “How could he be the best in the world, if he isn’t even the best drummer in The Beatles?” Op wie hij dan doelt? Paul McCartney. Hoe leuk het ook mag klinken, de anekdote klopt niet. Lennon heeft deze uitspraak namelijk nooit gedaan. Maar dat neemt niet weg dat McCartney een prima drummer is.

De ‘drumcarrière’ van McCartney begint al in de periode dat de band in Hamburg vertoeft. Zo af en toe valt hij in als drummer van een andere Britse band die in de Hamburgse nachtclubs optreedt, die van Tony Sheridan. Bij de Beatles is zijn invloed als drummer voor het eerst hoorbaar in 1965: Hoewel Ringo het nummer heeft ingespeeld, is het Paul die de opvallende drumtrack van ‘Ticket to ride’ heeft verzonnen. Drie jaar later maakt hij zijn debuut op vinyl als drummer van de Beatles.


Tijdens de opnamesessies van de White Album in 1968 verlaat Ringo Starr voor korte tijd de band. Over het hoe en waarom gaan verschillende verhalen rond. Eén daarvan is dat er onenigheid is ontstaan over het drumwerk van Ringo op Paul’s nummer ‘Back to the USSR’. McCartney is na diverse takes nog steeds niet tevreden, waarna een geïrriteerde Starr uitroept: “Doe het dan zelf maar!” Om vervolgens een aantal weken op vakantie te gaan. In andere verhalen is de opname van ‘Back to the USSR’ niet de aanleiding voor het opstappen van Ringo. Feit is wel dat hij er een paar weken tussenuit is en dat gedurende die tijd McCartney zijn taken als drummer waarneemt. Met als resultaat dat Paul’s drumwerk te horen is op ‘Dear Prudence’, ‘Wild Honey Pie’, ‘Why don’t we do it in the road?’ en het al genoemde ‘Back to the USSR’.

Later dat jaar neemt hij met Lennon ook nog ‘The ballad of John and Yoko’ op, waarbij hij het drumwerk voor zijn rekening neemt. Dat is dan vooral om praktische redenen: Lennon wil het nummer snel opnemen en uitbrengen, maar George Harrisson is op vakantie en Ringo Starr zit midden in filmopnames. Dus doen ze het met z’n tweeën en daarmee wordt het liedje het enige van de Beatles waarop alleen Lennon en McCartney zijn te horen.


McCartney’s eerste solo-album ‘McCartney’ is meteen ook het eerste album waarop hij zelf alle drumpartijen heeft ingespeeld. De meest opvallende bijdrage is misschien wel het instrumentale Kreen-Akrore, dat voor een belangrijk deel uit één lange drumsolo bestaat. Maar echt naam als drummer maakt McCartney in 1973 met zijn succesalbum Band on the Run. Dit album wordt opgenomen in Nigeria, maar Wings-drummer Denny Seiwell ziet een reis naar Afrika niet zitten en stapt een dag voor vertrek uit de band. Noodgedwongen speelt McCartney daarom zelf de drumpartijen in. Na de release vragen velen zich af wie toch die goede sessie-drummer is die op het album meespeelt.


Pas in 1980 is McCartney opnieuw te horen als drummer, op zijn experimentele album McCartney II, die hij net als zijn gelijknamige debuutalbum thuis in z’n eentje heeft opgenomen. En in 1985 drumt hij nog op de single ‘Spies Like Us’. Vervolgens blijft het weer lang stil. In 1993 maakt hij nog wel zijn live-debuut als drummer voor het grote publiek. Voor de MTV Unplugged-sessies en tijdens zijn New World Tour speelt hij drums op de Bill Withers-cover ‘Ain’t No Sunshine’. Maar in de studio keert McCartney pas in 1997 terug als drummer. Op het album Flaming Pie speelt hij op twee na alle liedjes in. Sindsdien is McCartney’s drumwerk regelmatig terug te horen, zoals op de cd ‘Chaos and Creation in the Backyard’ (2005) en het Fireman-album ‘Electric Arguments’ (2008).

De vraag is, hoe goed is McCartney eigenlijk als drummer? Hem zien drummen, is heel eerlijk gezegd een beetje een vreemd gezicht. Het ziet er namelijk wat houterig uit. Maar dat kan goed komen door het feit dat hij als linkshandige drumt op een rechtshandige set. Hij heeft wel een heel eigen geluid. Zo heeft hij de gewoonte, om het oneerbiedig uit te drukken, om voluit op de bekkens te rammen. Dat geeft een luid, rondzingend geluid dat hij in de mix in volume weer omlaag brengt. Een mooi voorbeeld hiervan is de laatste minuut van de single ‘Fine Line’ uit 2005.


Zelf is hij bescheiden over zijn drumcapaciteiten: “Yeah, I like drumming (…) as long as I keep it simple.” En in een ander interview: “The thing I really can’t do, are shuffles; they’re difficult to do. It’s a coordination I can’t.” Voormalig Beatles-producer George Martin is in ieder geval onder de indruk van McCartney als drummer: “He’s an excellent musical all-rounder, probably the best bass-guitarist there is, a first class drummer, brilliant guitarist and a competent piano player.” Een eerste-klas drummer dus; maar daarmee is hij nog niet de beste drummer van The Beatles.


André Homan

André Homan is a Dutch writer and journalist.

Post A Comment
  • Blogger Comment using Blogger
  • Facebook Comment using Facebook
  • Disqus Comment using Disqus

Geen opmerkingen :


Albums

[Albums][twocolumns]

Songs

[Singles][threecolumns]