McCartney II: Macca gaat los
De meningen zijn sterk verdeeld wanneer, deze week 35 jaar geleden, het album McCartney II
verschijnt: Je vindt het geweldig of je vind het
niets. Feit is, Paul McCartney is flink aan het experimenteren geslagen. Zonder
tegenspraak van bandleden, producers, of wie dan ook, gaat hij helemaal los. En
dat levert een opmerkelijk album op.
Het is schrikken, als ik in 1980 op m’n dertiende verjaardag
het album ‘McCartney II’ cadeau krijg. Het begint zo goed met het eerste
nummer, de hitsingle 'Coming Up'. Maar bij de tweede track, Temporary Secretary,
slaat de twijfel toe. En het zal de rest van het album ook niet meer goed
komen. Na een paar keer luisteren, verdwijnt de elpee verder onaangeroerd in de
platenkast. Totdat in 2011 de remaster uitkomt en ik het album een tweede kans
geef. En dan blijkt McCartney’s meest experimentele album tot dan toe toch heel
aangenaam te zijn.
‘McCartney II’ verschijnt precies tien jaar na zijn
gelijknamige solodebuut uit 1970. De titel is niet toevallig gekozen, want er
zijn nogal wat overeenkomsten tussen de twee albums. Ten eerste is het
basisconcept hetzelfde: Net als in 1970 gaat McCartney in z’n eentje aan de
slag, thuis met geleende apparatuur van platenmaatschappij EMI. Hij speelt
alles zelf in en neemt ook alles zelf op. En dat geeft beide albums een zelfde
feel: puur, basic en van tijd tot tijd rauw.
"Zie deel één als een vlucht, deel twee als een bevrijding"
Ten tweede markeren beide albums het einde van een tijdperk;
in 1970 die van de Beatles, in 1980 van Wings. Met één groot verschil: tijdens
de opnames in de zomer van 1979 is het einde van Wings nog ver weg: Wings’
album ‘Back to the Egg’ is net uit en voor het eind van het jaar staat een
nieuwe tour gepland. Bovendien gaat het uiteenvallen van de Beatles gepaard met
veel meer emoties. En dit verschil is terug te horen. Waar ‘McCartney’ door
alle commotie soms somber is, is ‘McCartney II’ veel luchtiger van toon. Zie
deel één als een vlucht, deel twee als een bevrijding.
Een ander groot verschil is het gebruik van synthesizers,
een instrument dat eind jaren zeventig in opkomst is. En met die synthesizer begint
McCartney te experimenten; Als een ‘dolle professor’, zoals hij het zelf
uitdrukt, slaat hij aan het samplen, maakt hij loopjes en al doende ontstaan,
op een haast organische manier, laag voor laag de meeste nummers van het album.
Dat levert nogal wat opmerkelijke liedjes op, zoals ‘Front Parlour’, ‘Frozen
Jap’ en het eerdergenoemde ‘Temporary Secretary’. “Craziness”, zo typeert
McCartney deze nummers bij de re-release in 2011. Geen woord te veel. Op
dezelfde manier ontstaan ook de meer toegankelijkere tracks als ‘Nobody Knows’
en ‘Boogie Music’.
"De single ‘Coming Up’ inspireerde John Lennon om weer aan de slag te gaan"
Het album is niet alleen maar experimenteel. Zo bevat het
met ‘On my Way’ één van de weinige blues-nummers die McCartney ooit heeft
geschreven. ‘Waterfalls’ is een typische Macca-ballad waarvan de compositie al
af was voordat de opnames begonnen. En dan is er ook de kersthit ‘Wonderfull
Christmas Time’; die staat weliswaar niet op het album, maar is wel afkomstig
uit dezelfde opnamesessies. Bovendien kreeg het album nog een positief vervolg:
De single ‘Coming Up’ inspireerde John Lennon om na vijf jaar stilte zelf weer
aan de slag te gaan, wat uiteindelijk leidde tot zijn comeback album ‘Double
Fantasy’.
Binnen het hele oeuvre is ‘McCartney II’ door het
experimentele karakter nog altijd een buitenbeentje; de enige overeenkomst met
McCartney’s overige solo- en Wings-albums is dat ook deze zijn handelsmerk
draagt: sterke, makkelijk in het gehoor liggende melodieën. En wat het album
ook bijzonder maakt, is dat het 35 jaar na release niet gedateerd klinkt. In
tegendeel zelfs; het album past deels best wel in de Dance-traditie en is ook
populair onder DJ’s van nu. En kenmerkend is het plezier dat er vanaf straalt: Wat je hoort
is een musicus die met de nodige lol lekker aan het rommelen is geweest. Al is
dat in 1980 niet direct hoorbaar voor een dertienjarige puber.
Posts
Post A Comment
Geen opmerkingen :